Tijdens de
Tweede Wereldoorlog wordt een vliegtuig van het Britse Royal Air Force
boven Parijs door het Duitse leger neergehaald. De bemanning weet te uit
het vliegtuig ontsnappen en elk apart landen ze ergens in Parijs. Eén
ervan bij de schilder Augustin Bouvet (Bourvil), een andere bij Stanislas
Lefort dirigent aan de Opéra Garnier. Totaal onverwacht geraken beiden
verwikkeld in de ontsnapping van de Britse officieren waarop de Duitse
majoor Achbach jacht maakt. Er ontstaat een prachtige vriendschap met
hoogtes en laagtes tussen beide personages.
Op een geniale manier weet
Oury zijn eigen scenario te verfilmen. Na het grote succes van Le Corniaud
wist Oury dat het duo Bourvil en de Funès magistraal is. De één vult
perfect de ander aan, ze versterken elkaar. Een geniale scène van
het duo is bijv. deze waar ze 's nachts met de fiets in Meursault
aankomen. Na een woordenwisseling gaat het duo uit elkaar, maar kort
daarop kan Bouvet (Bourvil)l voorkomen dat Lefort (de Funès) door het
Duitse leger onderschept wordt. Lefort bedankt hiervoor oprecht Bouvet,
maar nog geen minuut later zien we Bouvet sukkelen met twee fietsen op
zijn schouders, met voorop Lefort die hem commandeert waar hij naartoe
moet, en hem op zijn donder geeft dat hij stil moet zijn met die
fietsen.
Er zijn ook de
onvergetelijke scènes waar de Funès alleen schittert, zoals deze aan het
begin van de film waarin hij en hij alleen in minder dan één
minuut tijd zijn orkest eerst feliciteert voor hun prestatie en
daarna ondermijnt voor hun onkunde. (zie media)
La Grande Vadrouille hield
in Frankrijk met zijn meer dan 17.000.000 tickets jarenlang het record van
grootste aantal bioscoopbezoeken op zijn naam. Titanic (1997) wist als
buitenlandse film dit record te breken (meer dan 21.000.000) en Bienvenue
chez les Ch'tis (2008) deed het als Franse Film beter. (meer dan
20.000.000)
|